බස­ව­ක්කු­ලමේ ජීවිත රැක්ක ඉංගි­රියේ සිසු දරුවෝ | සිළුමිණ

බස­ව­ක්කු­ලමේ ජීවිත රැක්ක ඉංගි­රියේ සිසු දරුවෝ

 

අවු­රුදු දාසය දාහත යනු හිතු­ව­ක්කාර වය­සක්. වැඩි­හි­ටි­යන් කියන්නේ එසේ ය. නමුත් මේ දඟ­කාර වයසේ වැව් දිය, ගංව­තුර සමඟ ගැටෙ­මින් අන් අයගේ ජීවිත ආරක්ෂා කර ගැනී­මට වෙහෙ­සෙන හොරණ ඉංගි­රිය ප්‍රදේ­ශයේ ගැට­ව­රයෝ අපට හමු වූයේ අනු­රා­ධ­පු­රය බස­ව­ක්කු­ලම වැව ආස­න්න­යේදී. පොලිස් ජීවි­තා­ර­ක්ෂක බළ­කාය සමඟ එක් වී වන්ද­නාවේ පැමිණි පිරි­සගේ ආර­ක්ෂාව වෙනු­වෙන් ගිනි අව්වේ වැව් දියේ එහා මෙහා යන බෝට්ටු­වල දවස ගත කරන තරු­ණ­යන්ගේ කතාව පිටු­පස තවත් කතා­වක් ඇත. මේ ඔවුන්ගේ ඒ කතා­වයි. දඟ­කාර වයසේ ශිෂ්‍ය­යන්ගේ වීර කතා­වයි.

පසු­ගිය කාලයේ ම රට විවිධ ස්වභා­වික විප­ත්ව­ලට ගොදුරු විය. වැසි වැටෙන්නේ, කඳු කඩා වැටෙන්නේ, ගංව­තුර ගලන්නේ නාය යන්නේ, අන­පේ­ක්ෂි­ත­වය. එවන් විටෙක විප­තට පත් ජන­තා­වට කාගේ හෝ පිහිට වුව­මනා ය. තම ජීවිත ගැන­වත් නොසිතා තම ගම් ප්‍රදේ­ශයේ ජන­තා­වට සුවි­ශාල සේව­යක් ඉටු කළ පොඩ්ඩන් ගැනයි මේ කතාව. ඔවුහු තව­මත් පාසල් වියේ පසු වන්නෝ ය.

සැරයන් නිමල්සිරි

සිද්ධිය තර­මක් පැරණි ය. එසේ වුව ද පොඩ්ඩන්ගේ දක්ෂ­කම් ගැන නොකි­යාම බැරි ය. ඉකුත් වසරේ මැයි මස 25 දා රාත්‍රියේ ඉංගි­රිය ප්‍රදේ­ශය‍ට තද වැසි ඇඳ වැටිණ. කඳු කඩා වැටිණි. ගස් කඩා වැටිණි. මේ තත්ත්වය යටතේ ප්‍රදේ­ශය පුරා ගංව­තුර උව­දුර පැති­රිණි. මෙහිදී විප­තට පත් ඉංගි­රිය ප්‍රදේ­ශ­වා­සීන්ගේ පිහි­ටට ඉදි­රි­පත් ව‍ූයේ ඉංගි­රිය පොලි­සි­යයි. පොලි­සියේ සහා­යට පැමි­ණියේ පාසල් දරුවෝ නව දෙනෙකි.

“අපේ තියෙ­නවා ඉංගි­රිය ජල ක්‍රීඩා සමා­ජ­යක්. මේ ජල ක්‍රීඩා සමා­ජයේ තමයි අපි පුහු­ණු­වීම් කරන්නේ. මුහුදේ පුහු­ණු­වීම කරලා තමයි අපි පිහි­නන්න පුරුදු වුණේ.‍ කොහොම හරි ගංව­තුර ඇති වුණ දව­සට පසු දා අපට ඉංගි­රිය පොලි­සි­යෙන් කිව්වා ප්‍රදේ­ශ­වා­සීන්ගේ උද­ව්වට යන්න කියලා.‍ අපිට බෝට්ටු දෙකක් ලබා දුන්නා‍. ඒ බෝට්ටු හබල් ගහන ඒවා. අපි එදා මිනි­ස්සුන්ගේ ගෙව­ල්වල බඩු ඇදලා දුන්නා. විප­තට පත් වෙලා ඉන්න අයට කෑම ගිහිල්ලා දුන්නා. අපේ ගෙව­ල්ව­ලින් නම් ඒ තරම්ම කැමැ­ත්තක් තිබුණේ නැහැ වතුරේ යන­වට. අපි ලෙඩ වේවි කියලා ඒ ගොල්ලෝ බය වුණා. නමුත් අපි නව දෙනා අපට පුළු­වන් උප­රිම සේවාව අපේ ගමේ අය වෙනු­වෙන් ලබා දුන්නා.

ඉංගි­රිය ගාමිණි මධ්‍ය විද්‍යා­ලයේ ඉගෙ­නුම ලබන සංජන දිල්ෂාන් පව­සන්නේ දින දහ­යක් තුළ සඟ­යන් සමඟ කළ හප­න්කම් ගැන ය. විප­තට පත් මිනි­සුන්ගේ උද­ව්වට පැමිණි පාසල් දරු­වන් අතර සිටි යසිරු රන්දුල කියන්නේ මෙවැනි කතා­වක්.

“මම ඉගෙන ගන්නේ ඉංගි­රිය ගාමිණි මධ්‍ය විද්‍යා­ලයේ. මෙවර සාමාන්‍ය පෙළ පන්තියේ ඉගෙ­නුම ලබ­නවා. අපේ පුහු­ණු­කරු තමයි පොලිස් සැර­යන් එම්. නිම­ල්සිරි මහතා (27207) අම්මයි තාත්තයි තමයි මාව පිහි­නුම් සමා­ජ­යට යොමු කළේ. ඉස්සර මම වතු­රට හරිම බයයි. ඒත් පීනන්න ගත්තට පස්සේ ඒ බය ටික ටික ඇරුණා. විසි­පහ රෑ තමයි හොඳ­ටම වැස්සේ. මම 26 වැනිදා උදේ ඉස්කෝලේ ගියා. මම ඉස්කෝලේ ඉඳලා ගෙදර ආවා. ඉන් පස්සේ බයි­සි­කලේ අර­ගෙන තම්බ­පාන ගම පැත්තට ගියා. ඉංගි­රිය ටවුම හරි­යට එද්දී නිමල් සර් කතා කරලා කිව්වා ගංව­තුර දාලා තියෙන්නේ යාළු­වන්ට පණි­වු­ඩය කියන්න කියලා. මම යාළුවෝ තුන් දෙනෙක්ට ම පණි­වු­ඩය දුන්නා. අපේ කණ්ඩා­යමේ හිටපු දසුන්ගේ ගේත් ගංව­තු­රට යට­වෙලා තිබුණේ. අපිට ලැබුණ බෝට්ටු දෙකෙන් එ‍කකට දසුන්ගේ තාත්ත­වයි දසු­න්වයි එයාගේ ගෙදර බඩුයි පැටෙව්වා. මේ බෝට්ටු මෝට­ර්ව­ලින් වැඩ කරන ඒවා නෙමෙයි හබල් ගහන බෝට්ටු. අපි අපිට පුළු­වන් උප­රිම සේවාව ජන­තාව වෙනු­වෙන් කළා.” යසිරු පව­සන්නේ තෘප්ති­මත් හඬිනි.

ගංව­තුර පැවැති දින දහ­යම දසුන්ලා ඇතුළු පිරිස තම තමන්ට හැකි සෑම අයු­රින් මිනි­සුන්ගේ ජීවිත හා දේපළ ආරක්ෂා කිරී­මට කැප­වූහ. මේ පාසල් දරුවෝ උදෑ­සන හතට පමණ නිව­සින් පිටවී යළිත් රාත්‍රි දහය පමණ පසු වී නිව­සට එන්නට වූහ. ඇතැම් දින­වල ඔවුන්ට වතුර උගු­රක්, කෑම කටක් නොලැ­බිණි.

“අපි කෑම බීම ගැන හිතුවේ නැහැ. ගම්ව­ලට විදු­ලිය තිබුණේ නැහැ‍. ඒ නිසා අපට දුර­ක­ථ­න­ය­වත් චාර්ජ් කර­ගන්න බැරි වුණා. අම්මලා තාත්ත­ලා­ගෙන් බැණුම් ඇහුවේ අපේ තොර­තු­රක් නැහැ කියලා. නිමල් සර් නිසා තමයි අපිට මේ ලෙසින් විරු­ජන සම්මාන උලෙ­ළේදී සම්මා­න­යක් ලැබුණේ. ඒ වගේ ඇග­යී­මක් ලැබීම ගැන අපට සතු­ටුයි. එය අප දිරි­මත් කිරී­මක්. ඒ වගේ අපේ ඉස්කෝල වල­ටත් එය ආඩ­ම්බ­ර­යක්.” යසිරු පව­සයි.

දුකේදී අනුන් කෙරෙහි උණු­වන හද­වත් ඇත්තෝ විර­ලය. බාල වියේදී ම දරු­වන් මෙලෙ­සින් අන් අයගේ යහ­පත පැතීම ඇග­යිය යුත්තකි.

ඉංගි­රිය ගාමිණී විද්‍යා­ලය, හොරණ විද්‍යා­ර­තන විද්‍යා­ලය හා ඉංගි­රිය තම්බ­පාන විද්‍යා­ලයේ මධු­ශංඛ ලක්ෂාන්, යසිරු රන්දුල, දසුන් තාරක, සංජන දිල්ෂාන්, සුසර විමුක්ති කල­ව­ටු­වාව, සතිල දිල්ෂාන්, හර්ෂ­ණගේ, බුද්ධිම සතිර සම්පත්, උද­ය­කු­මාර චමෝදි රත්නා­යක යන පාසල් සිසුන් ගංව­තු­රෙන් විප­තට පත්වූ­වන් වෙනු­වෙන් කැපවූ පිරිස වේ.

මේ දරු­වන්ගේ කැප­වීම පිළි­බඳ අද­හස් දක්වන ඔවුන්ගේ පුහු­ණු­කරු සැර­යන් නිම­ල්සිරි මහතා පව­සන්නේ මෙවැනි කතා­වක්.

එදා ගංව­තුර වේලාවේ මට මේ අය­ගෙන් පුදු­මා­කාර සහා­යක් ලැබුණා. පළ­වැනි දවසේ අපට ඔවුන් සමඟ ඉන්න බැරි වුණා. ඔවුන් තනි­ව­මයි ජන­තා­වට සේවය කළේ. මේ දරු­වන්ට පිහි­නීමේ පුහු­ණුව නොමිලේ දුන්නත් ඒ අයට බොහෝ අඩු­පා­ඩු­කම් තියෙ­නවා. ඒත් දරුවෝ ඒ අඩු­පා­ඩු‍කම් නැතිව ඔවුන්ගේ පිහි­නීම් කට­යුතු කර­නවා. මට මේ ශිෂ්‍යයෝ ගැන විශ්වා­සයි. මේ දව­ස්වල අපි ඉන්නේ අනු­රා­ධ­පුර බස­ව­ක්කු­ලම වැවේ. පොසොන් සම­යට අනු­රා­ධ­පු­රයේ එන මිනිස්සු වැවට බහි­නවා. ඔවුන් ජල අන­තු­රු­ව­ලින් ගලව ගන්න ජීවි­තා­ර­ක්ෂාව සප­යන්න තමයි අපි මෙහෙ ආවේ. එදා සම්මාන දිනූ දරු­ව­න්ගෙන් කිහිප දෙනයි අද මෙතැන ඇවිත් ඉන‍්නේ.‍ හේතුව තමයි මේ වසරේ සාමාන්‍ය පෙළ උසස් පෙළ විභා­ග­ව­ලට පෙනී සිටින ශිෂ්‍ය­යන්ව අප රැගෙන ආවේ නැහැ‍. මේ සියලු කාර්ය­යන් සඳහා ඉංගි­රිය පොලි­සියේ ස්ථානා­ධි­ප­ති­තුමා පොලිස් ජීවි­තා­ර­ක්ෂක ඒක­කයේ ලේකම් ජ්‍යෙෂ්ඨ පොලිස් අධි­කාරි එච්.එච්. චූල­සිරි මහතා ප්‍රමුඛ සියලු දෙනා­ගේම සහාය අපට ලැබෙ­නවා.

 

ඡායාරූප - සමන් ෙමන්ඩිස්

Comments