දැන් වැඩ කරන කාල­යයි! | සිළුමිණ

දැන් වැඩ කරන කාල­යයි!

ස්වභා­ව­ධ­ර්මයේ දැති­රෝ­දය ඉතා හොඳින් හරි පැත්තට කැර­කෙයි. ප්‍රති­ක්ෂේප කළ යුතු අය ප්‍රති­ක්ෂේප කර­මින්ද, ඔසවා තැබිය යුතු අය ඔසොවා තබ­මින්ද නාය­ක­ත්ව­යට පත් කළ යුතු අය නාය­ක­ත්ව­යට පත් කර­මින්ද දැති­රෝ­දය තවම කැර­කෙයි. ශ්‍රී ලංකාවේ අති­බ­හු­ත­රය ප්‍රාර්ථනා කළ අයු­රින් ගෝඨා­භය රාජ­පක්ෂ මහතා ජනා­ධි­පති තන­තු­රට පත් වුණේය. රටේ අති­බ­හු­ත­රය ප්‍රාර්ථනා කළ අයු­රින්ම මහින්ද රාජ­පක්ෂ මහතා අග­මැති තන­තු­රට පත් වුණේය. එහෙත් මේවා ඉබේ සිදු වූයේ නැත. ස්වභා­ව­ධ­ර්මය හරි පැත්තට කැර­කෙ­න්න පටන් ගත්තේද මිනිස් සමූ­හ­යක යහ­පත් ක්‍රියා­ව­ලිය නිසාය.

සිදුව ඇති දේශ­පා­ලන පරි­ව­ර්ත­න­යට මුල්ගල තැබූයේ මීට වසර තුන­කට හෝ තුන­හ­මා­ර­කට හෝ පෙරය. රටේ සිදු වෙමින් පැවති බල­වත් විනා­ශය පිළි­බඳ සමාජ සංවා­දය පළ­මුව ඇති විය. දෙව­නුව රටේ විද්ව­තුන් හා වෘත්ති­ක­යන් ඒක­රාශි කිරීම සිදු විය. තෙව­නුව ගැටලු විස­ඳී­මට අදාළ උපා­ය­මාර්ග සෙවීම සිදු විය. අව­සන් ලෙස රටේ බිම් මට්ට­මට මේ සංවා­දය ගෙන යෑම සිදු විය. ක්‍රියා­ව­ලිය සරල නැත. වරෙක එය ඉදි­රි­යට ගියේ ඉතා සෙමෙනි. තව වරෙක ජය­ග්‍ර­හ­ණ­ව­ලට වඩා පරා­ජ­යන් වැඩි විය. තවත් වරෙක සියල්ල කණ­පිට හැර­විය හැකි බාධා හා අව­හිර එල්ල විය. එහෙත් අව­සන් ලෙස මුළු රටේම ජන­තාව එක පෙළට සිට­ගත්හ. ඒ ස්වකීය මවු­බිම ආරක්ෂා කළ යුතුය යන මාහැඟි චින්ත­නය පෙරටු කොට­ගෙ­නය.

ලෙනින් සහෝ­ද­රයා විප්ල­වය සඳහා ගොවීන් හා කම්ක­රු­වන් ඒක­රාශි කළේ සැත­පුම් ගණන් පයින් ඇවි­දි­මිනි. ඇතැම් විට සති ගණන් එකම දේ ඔවු­නට කියා දෙමිනි. එක්තරා දර කප­න්නකු සිය විප්ල­ව­යට දායක කර­ගැ­නීම සඳහා ලෙනින් සහෝ­ද­රයා කැල­යට වැදු­ණේය. ඔහුද දර කැපු­වේය; දර ඇද්දේය. උත්සා­හය සාර්ථක විය. දර කපන්නා තම ගමේ සියලු දෙනා කැටුව විප්ල­ව­යට එකතු වීය. මාඕ සේතුං සහෝ­ද­රයා චීන විප්ල­වය සිදු කළේද එබඳු මහා පරි­ශ්‍ර­ම­ය­කින් පසු­වය. හෝචි මිං සහෝ­ද­රයා විය­ට්නා­මය ගොඩ­නැ­ඟූ­යේද එබඳු මහා පරි­ශ්‍ර­ම­ය­කින් පසු­වය. ගෝඨා­භය රාජ­පක්ෂ මහ­තාගේ රට ගොඩ­නැ­ඟීමේ පණි­වි­ඩය මැද­පෙ­ර­දි­ග­ටද, යුරෝ­ප­ය­ටද, ඕස්ට්‍රේ­ලි­යා­ව­ටද, එංග­ල­න්ත­යට හා අමෙ­රි­කා­ව­ටද ගමන් කළේය. ඒ රට­වල ශ්‍රී ලාංකික‍යෝ වහා මවු­බි­මට පැමිණ ඡන්දය පාවිච්චි කළහ.

ලෝක ප්‍රකට නාට්‍ය­කරු බර්ටෝල්ට් බ්‍රෙෂ්ට් කියන්නා සේ; විය යුත්තම සිදු වී ඇත. දැන් අව­ධා­නය යොමු විය යුත්තේ වැඩ කිරීම ගැනය. කාලය ඉතා වැද­ගත්ය. සෑම විනා­ඩි­යක්ම වැඩ කරන විනා­ඩි­යක් බවට පත් කර­ගැ­නීම සිදු විය යුතුව තිබේ. අග­මැ­ති­ව­රයා දිවු­රුම් දුන් උත්ස­ව­යේදී මහා­චාර්ය මැද­ගොඩ අභ­ය­තිස්ස හිමියෝ දේශ­පා­ල­ක­යා­ටද, පුර­වැ­සි­යා­ටද අති­ශ­යින් වැද­ගත් වන උප­දේ­ශ­න­යක් දුන්හ. උන්ව­හ­න්සේගේ උප­දේ­ශ­න­යෙහි ප්‍රධාන කරුණු තුනක් සංගෘ­හී­තය. පළමු කරුණ වන්නේ ශ්‍රී ලංකාව සෞභා­ග්‍ය­වත් රාජ්‍ය­යක් බවට පත් කිරීමේ අධි­ෂ්ඨා­නය සියලු දෙනා තුළම රෝප­ණය විය යුතු බවය. දෙවන කරුණ පාල­ක­යන් මෙන්ම පුර­වැ­සි­යන්ද මේ සඳහා කැප­වීම් සිදු කළ යුතු බවය. තෙවන කරුණ මේ වග­කීම අනා­ගත පර­ම්ප­රා­ව­කට භාර නොදී අද පර­පු­රම නිමා­වට පත් කළ යුතු යුතු බවය.

අපේ සාම්ප්‍ර­දා­යික මිනි­සුන්ගේ ක්‍රමය වන්නේ ජය­ග්‍ර­හණ සැම­රී­මට විශාල කාල­යක් අපතේ යැවී­මය. කිරි­බත් කෑමට කාල­යක් ගත වෙයි. පිළි­ගැ­නීමේ උත්ස­ව­ව­ලට කාල­යක් ගත වෙයි. සමා­ලෝ­ච­න­යට කාල­යක් ගත වෙයි. විරු­ද්ධ­වා­දීන්ට පිළි­තුරු දීමට කාල­යක් ගත වෙයි. ආපසු හැරී බලන විට වැඩ කර­න්නට කාල­යක් නැත. ඉදිරි වසර පහක කාලය තුළ රටේ බොහෝ දේවල් සිදු විය යුතුව තිබේ. ආර්ථි­කය ගොඩ­නැ­ඟීම බොහෝ දේවල් අතර ඇති ප්‍රමුඛ කාර­ණය බවද කිව යුතුය. ජාතික ආර්ථි­කය පව­තින්නේ ඉතා නරක තැන­කය. ආර්ථික සංව­ර්ධන වේගය පල්ලම් බැස තිබේ. අප­න­යන ක්ෂේත්‍රය කඩා­වැටී ඇත. නව නිෂ්පා­දන සිදු­ව­න්නේම නැත. විදේශ ණය බර හොඳ­ටම වැඩිය. ජන­තාව මත පැටවී ඇති බදු බරද ඔරොත්තු නොදෙන තරම්ය. මේවා හැකි විගස වෙනස් කළ යුතුය. නැත­හොත් වෙන­ස­කට අඩි­තා­ලම හෝ දැමිය යුතුය.

ගෝඨා­භය රාජ­පක්ෂ මහ­තාගේ දේශ­පා­ලන ව්‍යාපා­රය තුළ ප්‍රධාන සටන් පාඨ කිහි­ප­යක් තිබිණි. ජාතික ආර­ක්ෂාව තහ­වුරු කිරීම හා රටේ ඒකී­ය­ත්වය ආරක්ෂා කිරීම, ජා‍තික ආර්ථි­කය ගොඩ­නැං­වීම, විදේ­ශී­ය­ක­ර­ණ­යෙන් රට මුදා­ගැ­නීම, වින­ය­ග­රුක සමා­ජ­යක් බිහි කිරීම ඒ අතර ප්‍රධාන වෙයි. ලෝකයේ දියු­ණු­වට පත් වූ සෑම රාජ්‍ය­යක්ම මීට සමාන ප්‍රති­පත්ති මාලා­වක් ක්‍රියා­වට නංවා තිබේ. මැලේ­සි­යාව, විය­ට්නා­මය, ජපා­නය, ඉන්දි­යාව වැනි රට­වල් ඊට නිද­සුන් ලෙස පවතී. ප්‍රති­පත්ති ක්‍රියා­වට නැංවීම සඳහා ඉහත කී රට­වල නාය­ක­යන්ද පුර­වැ­සි­යන්ද බල­වත් කැප­වීම් සිදු කර තිබේ. රට හා ජාතිය වෙනු­වෙන් එබඳු කැප­වී­මක් කළ නොහැකි නම්; රටක් කිසි කලෙක දියුණු වන්නේ නැත. මහාත්මා ගාන්ධි තුමා ඉන්දීය නිෂ්පා­දන ප්‍රච­ලිත කිරීම සඳහා ලෝකය පුරා සංචා­රය කළේය. එතුමා එදා ලෝකයේ සෙසු රට­ව­ලින් ඉල්ලා සිටියේ ඉන්දි­යාව දියුණු කිරී­මට දායක වන්න කියාය.

සිදු වූ දේශ­පා­ලන පරි­ව­ර්ත­නය නිසා මහ­ජන චින්ත­නය සුබ­දා­යක ලෙස වෙනස් වී ඇත. ස්වදේ­ශි­ක­ත්වය අගය කරන මහ­ජන පෙළ­ගැ­ස්මක් දැන් පවතී. එහි පැහැ­දිලි අර්ථය වන්නේ මවු­බිම වෙනු­වෙන් ‍කැප කිරී­ම්ව­ලට ජන­තාව සූදා­නම් බවය. රටක මෙබඳු පොදු හැඟී­මක් ඇති වන්නේ කලා­තු­ර­කිනි. මේ සුබ­දා­යක පරි­ව­ර්ත­න­යෙන් උප­රිම ඵල නෙළා­ගන්න පාල­ක­යන් දැන­ගත යුතුය. ව්‍යාපා­රි­ක­යන් දැන් කකු­ලෙන් අදින්නේ නැත; අහේ­තු­කව භාණ්ඩ මිල ඉහළ දමන්නේ නැත; භාණ්ඩ සඟ­වන්නේ නැත. ප්‍රති­වි­රුද්ධ දේශ­පා­ල­ක­යන් කුම­න්ත්‍රණ අට­වන්නේ නැත. පාතා­ලය පවා තක්බීර් වී සිටිති. රටේ පව­තින පසු­බිම ඉතා යහ­පත් බව ඒ අනුව සිතා­ගත හැකිය. මේ සිය­ල්ලෙන්ම කිය­වෙන්නේ දැන් වැඩ කිරී­මට කාලය එළඹ ඇති බවයි.

ජනා­ධි­ප­ති­ව­රයා ගෙවී ගිය දින කිහි­ප­යේදී වැද­ගත් තීන්දු-තීරණ ගණ­නා­වක් ගෙන තිබේ. පාස්කු ප්‍රහා­රය සම්බ­න්ධ­යෙන් ස්වාධීන කමි­ටු­වක් ඔස්සේ විම­ර්ශ­න­යක් සිදු කිරී­මට ගත් තීර­ණය ඒ අතර ප්‍රධා­නය. ඒ කමි­ටුවේ නිර්දේශ අනුව වැර­දි­ක­රු­වන්ට දඬු­වම්ද, වින්දි­ත­යන්ට යුක්ති­යද ඉටු වනු ඇත. දේශ­පා­ල­ක­යන්ගේ මුහුණු වෙනු­වට රාජ්‍ය ලාංඡ­නය රජයේ කාර්යා­ල­වල ප්‍රද­ර්ශ­නය කිරී­මට ගත් තීන්දු­වද වැද­ගත්ය. දේශ­පා­ල­ක­යන් පුම්බ­නවා වෙනු­වට රට පිළි­බඳ පොදු හැඟී­මක් ඇති කිරී­මට ඒ තීර­ණය හේතු-සාධක වෙයි. රට හා ජන­තාව ගමන් කළ යුතු දිශා­න­තිය දැන් පැහැ­දි­ලිය.

Comments