විල්ග­ම්වෙ­හෙර කැණීම් හෙළි­ක­රන නව ඉති­හා­සය | සිළුමිණ

විල්ග­ම්වෙ­හෙර කැණීම් හෙළි­ක­රන නව ඉති­හා­සය

නැගෙ­න­හිර පළාතේ වර්ග කි.මි. 2727 ක් පුරා දිවෙන ත්‍රිකු­ණා­ම­ලය දිස්ත්‍රි­ක්කයේ සේරු­විල ප්‍රාදේ­ශීය ලේකම් කොට්ඨා­ස­යට අයත් සේරු­විල රජ­මහා විහා­රයේ සිට තෝපූර් දෙසට කි.මී. 3 ක් ගමන් කළ විට විල්ග­ම්වෙ­හෙර රජ­මහා විහා­ර­යට හැරෙන මංස­න්ධිය හමුවේ. එම මංස­න්ධි­යෙන් වමට හැරී කිලෝ මීට­ර­යක් පමණ ගමන් ගත් විට විල්ග­ම්වෙ­හෙර රජ­මහා විහා­ර­යට පිවි­සිය හැකිය. මහා­වං­ශයේ හා චූල­වං­ශයේ දැක්වෙන පරිදි ගෝකණ්ණ, ගෝණ­ගා­මක හා ගෝකර්ණ ලෙස අතී­තයේ දී ත්‍රිකු­ණා­ම­ලය හඳුන්වා ඇත.  

පළාත් පාලන ආය­තන යටතේ ගත්කල එහි ප්‍රධාන වශ­යෙන් නගර සභා දෙකක් ලෙස ත්‍රිකු­ණා­ම­ලය හා කින්නියා දැක්වේ. ඒ යටතේ ප්‍රාදේ­ශිය ලේකම් කොට්ඨාස 11 ක් හා ග්‍රාම­නි­ල­ධාරී කොට්ඨාස 230 කින් පරි­පා­ලන ව්‍යුහය සම­න්වි­තය. ප්‍රාදේ­ශීය ලේකම් කොට්ඨාස ලෙස ත්‍රිකු­ණා­ම­ලය (නගර කඩ­වත්), පද­වි­ශ්‍රී­පුර, ගෝම­ර­න්ක­ඩ­වල, කින්නියා, මූතූර්, සේරු­විල, කන්තලේ, කුච්ච­වේලි, මොර­වැව, තඹ­ල­ග­මුව හා වෙරු­ගල් යනාදි වශ­යෙන් දැක්විය හැකිය. 

උතු­රින් මුල­තිව් දිස්ත්‍රි­ක්කය ද බට­හි­රින් අනු­රා­ධ­පුර දිස්ත්‍රි­ක්කය ද දකු­ණින් මඩ­ක­ල­පුව හා පොළො­න්නරු දිස්ත්‍රික්ක වලින් ද මායිම්ව ත්‍රිකු­ණා­ම­ලය දිස්ත්‍රි­ක්කය පිහිටා ඇති අතර  ස්වභා­වික වරා­ය­කින් යුතු, ඓති­හා­සික පසු­බි­මක් ඇති කෘෂි­කා­ර්මික හා ධීවර වැනි ආර්ථික  කට­යුතු වලින් සම­න්විත ස්වභාව සෞන්ද­ර්ය­යෙන් අනූන ස්ථාන­ව­ලින් යුක්තය.

බුදුන් වහ­න්සේගේ දකුණු දළ­ඳාව නිධන් කර ඇතැයි විද්ව­තුන් විසින් අනු­මාන කරන වල්බි­හිව උස් ගොඩැ­ල්ලක් ලෙස පැව­තුණු විල්ග­ම්වෙ­හෙර,  පුරා­විද්‍යා දෙපා­ර්ත්මේ­න්තුව විසින් 2015 දී  සංර­ක්ෂ­ණය කිරීම පිණිස කැණීම් කට­යුතු ආරම්භ කළ අතර මහ­මෙව්නා අස­පුවෙ මූලි­ක­ත්ව­යෙන් එම ස්තූපය 2016.01.26 වන දින බැති­ම­තුන්ගේ වන්ද­නා­මාන කට­යුතු සඳහා ප්‍රති­සං­ස්ක­ර­ණය කිරී­මට මුල්ගල තැබීය. 

ස්තූපයේ ප්‍රති­සං­ස්ක­රණ කට­යුතු සිදු කරන අත­ර­තුර ස්තූප මළුවේ කැණීම මධ්‍යම සංස්කෘ­තික අර­මු­දල විසින් 2018 වර්ෂයේ ජන­වාරි මසදී ආරම්භ කෙරිණි. මෙම කැණී­මෙන් අවදි කිහි­ප­ය­කට අයත් පුරා­විද්‍යා සාධක රැසක් සොයා ගැනී­මට හැකි වූ බවත් එහි දී හමු වූ පුරා­වස්තු පිළි­බ­ඳ­වත්  2020.07.12 වන දින පුරා­විද්‍යා අධ්‍යක්ෂ ජන­රාල් මහා­චාර්ය සෙන­රත් දිසා­නා­යක, මධ්‍යම සංස්කෘ­තික අර­මු­දලේ අධ්‍යක්ෂ ජන­රාල් මහා­චාර්ය ගාමිණි අදි­කාරී හා මධ්‍යම සංස්කෘ­තික අර­මු­දලේ උතුරු පළාතෙ පුරා­විද්‍යා අධ්‍යක්ෂ ආචාර්ය අර්ජුන තන්ති­ලගේ යන විද්ව­තුන්ගේ ප්‍රධා­න­ත්ව­යෙන් පැවති මාධ්‍ය සාක­ච්ඡාවේ දී ප්‍රකාශ කරනු ලැබීය.

ස්තූපයේ මළුව ගඩොල් භාවිත කොට ඉදි­කර තිබීම සුවි­ශේ­ෂීය. එවැනි ගඩොළු භාවිත කොට තනා ඇති ස්තූප­මළු මෙර­ටින් හමු වන්නේ ඉතා ස්වල්ප වශ­යෙනි. පුරා­විද්‍යා දෙපා­ර්ත්ත­මේ­න්තුවේ අධී­ක්ෂ­ණය යටතේ 2018 වර්ෂයේ දී මෙහි කැණිම් කට­යුතු ආරම්භ කළ ද විටින් විට ඇති වූ අය­හ­පත් කාල­ගු­ණික තත්ත්වය මත හා විවිධ කරුණු හේතු­වෙන් එහි කැණීම් කට­යුතු අපේ­ක්ෂිත කාල වක­වා­නුවේ දී අව­සන් කිරී­මට නොහැකි විය. කැණීම් කට­යුතු නැවත 2020 දී ආරම්භ කළ අතර වර්ත­මා­නයේ දී ද මළුවේ කැණීම් සිදු කරනු ලබයි. 

කන්තලේ සේරු­විල මංගල මහා විහා­ර­යට සැත­පුම් දෙකක් පමණ දුරින් පිහිටි විල්ග­ම්වෙ­හෙර මළුවේ සිදු කළ කැණී­ම්ව­ලින් හමුවු සාධක අතර ලංකාවේ පැර­ණිම ඇත් පවු­රක් යැයි විශ්වාස කෙරෙන නට­බුන් හමු වී ඇත. එමෙන්ම  ඉපැ­රණි ශෛල­මය ඡත්‍ර 4 ක් ඇතුළු පුරා­වස්තු රැසක් මතු­කර ගැනී­මට හැකි­විය. 

ක්‍රි.පූ. 2 වන සිය­වස දක්වා මෙහි ඓති­හා­සි­ක­ත්වය විහිද යන බැව් දැක්වේ. ස්තූපය විටින් විට විශාල කොට සාදා ඇතැයි යන්න, ස්තූපයේ පේසා වළලු, පැරණි බදාම කොටස්, පාදමේ ඇති  බොර­දම් හා ගඩො­ල්වල අව­ශේෂ  තුළින්  සනාථ වේ. 

විල්ග­ම්වෙ­හෙර ස්තූප කැණීමේ දී සහ­ස්ස­මල්ල රජු සමයේ යැයි අනු­මාන කරන කාසි, කළු රතු (Black & Red Wear) මැටි බඳුන් කැබලි, වර්ණා­ලේ­පිත රතු මැටි බඳුන් කැබලි, මයිකා මිශ්‍රිත මැටි­යෙන් යුතු වළං කැබලි 02 ක්, වළලු, යබොර , අඟුරු මිශ්‍රිත පස් නියැදි හා  මැටි, වීදුරු, අර්ධ මාණික්‍ය පාෂාණ යනාදි අමු­ද්‍ර­ව්‍ය­ය­න්ගෙන් නිර්මිත පබළු යනාදි වශ­යෙන් විවිධ පුරා­වස්තු රැසක් හමු වී ඇත. මෙහි මළු­වට පිවි­සීම සඳහා සතර දිශා­නු­ග­තව දොරටු සත­රක් පිහිටා ඇති අතර  මල් ආසන හත­රක සාධක ද දක්නට ලැබේ. ස්තූප විකා­ශ­නයේ මුල්ම කාලී­නව දක්නට ලැබෙන ඡත්‍ර හා යූප ගලක්, පුන්ක­ල­සක් සහිත සිරි­ප­තුල් ගලක්, මළුව කැණීම් කිරීමේ දි හමුවී ඇත.

සේරු­විල, නෙළු­ම්ගම පිහිටි මෙම විල්ග­ම්වෙ­හෙර රජ­මහා විහා­රය ගාමිණී අභය (දුටු­ගැ­මුණු) මහ­ර­ජුගේ  පියා­ණන් වූ  කාව­න්තිස්ස රජු සමයේ ගිරි අභය නම් ප්‍රාදේ­ශීය රජු විසින් ඉදි කර­වනු ලද බව සඳ­හන්ය. මෙම පුද­බිම මහ රහ­තන් වහ­න්සේ­ලාගේ වැඳුම් පිදුම් වලට බඳුන් වූ විහා­ර­යක් වූ බව ද කියැවේ. 

ධාතු වංශයේ දැක්වෙන පරිදි සේරු­විල කෙළ­වර පැරණි සෝම නුවර, ගිරි අබා රජ­තුමා විසින් බුදුන් වහ­න්සේගේ දකුණු දළ­ඳාව නිධන් කොට ස්තූප­යක් කර වූ බව දැක්වේ. ඒ අනුව සේරු­විල කෙළ­වර සෝම නුවර පව­ති­න්නට ඇතැයි යන්න විද්ව­තුන්ගේ මත­යයි. සේරු­විලේ ජලය දකුණු දිසා­වෙන් ඇතු­ළුව උතුරු දිසා­වෙන් පිට­වන බැවින් සේරු­විල කෙළ­වර, උතුරු කෙළ­වර විය හැකිය යන්න ආචාර්ය අර්ජුන තන්ති­ලගේ අද­හ­සයි. විල්ග­ම්වෙ­හෙර යනු සේරු­විල උතුරු දිසාවේ පව­තින එකම ස්තූප­යයි.

කාව­න්තිස්ස රජු සේරු­විල මංගල මහා සෑය ඉදි කොට එහි ධාතු තැන්පත් කර අව­සා­නයේ සඟ සතු කිරීම උදෙසා සෝම නුවර සිට පෙර­හැ­ර­කින් සේරු­විල ස්තූපය දක්වා පැමිණි බවත් රජු සන්ධ්‍යා භාගයේ ඇතුන් පිරි­ව­රා­ගෙන සෝම නුව­රින් පිටත්ව සේරු­විල ස්තූප­යට කරු­වල වැටෙ­න්නට පෙර පැමිණි බවත් ධාතු වංශයේ දක්වා ඇත. ඒ අනුව සෝම නුවර යනු සේරු­විල ස්තූප­යට ඉතා සමී­පව පිහි­ට­න්නට ඇතැයි යන්න අව­බෝධ වේ. ධාතු­වං­ශයේ දැක්වෙන භූමි දර්ශ­නය අනුව ප්‍රධාන අවස්ථා දෙකක් මෙම ස්තූපය හා සම්බන්ධ වෙන බව කියැවේ. එනම් සේරු­විල කෙළ­වර ගිරි අබා රජ­තුමා සහ සෝමා­වතී බිසව විසින් දකුණු දළ­ඳාව නිධන් කොට ස්තූප­යක් කර­වීම හා සෝම­නු­වර සිට කාව­න්තිස්ස රජු පෙර­හැ­ර­කින් සන්ධ්‍යා භාගයේ කළු­වර වැටෙ­න්නට මත්තෙන් වැඩි කාල­යක් ගත වීමට පෙර පැමි­ණි­මයි. මේ අනුව අනු­මාන කළ හැක්කේ පැරණි සෝම නුවර ලෙස හැඳින් වූ ස්ථානයේ විල්ග­ම්වෙ­හෙර නමින් වත්මනේ කැණිම් කරන මෙම සේරු­විල ස්තූපය පිහිටා ඇති බවය.

පුරා­විද්‍යා අධ්‍යක්ෂ  ජන­රාල් මහා­චාර්ය සෙන­රත් දිසා­නා­ය­ක­යන් ප්‍රකාශ කරන්නේ මෙම ස්තූපය ඉතාම වැද­ගත් දාගැ­බක් බවට පැහැ­දි­ලිව පෙනෙන බවත් අවදි තුන­කදි මේ ස්ථානය විකා­ශ­නය වන්නට ඇති බවය. පූජ්‍ය අළු­දෙ­නියේ සුබෝධ හිමි වත්මන් විල්ග­ම්වෙ­හර විහා­රා­ධි­පති ලෙස කට­යුතු කරනු ලබනු අතර උන් වහ­න්සේගේ අප­රි­මිත කැප­වීම මෙහි දියු­ණු­වට හේතු වී තිබේ. එසේම බුදුන් වහ­න්සේගේ ලලාට ධාතුන්  නිධන් කළ සේරු­විල මංගල මහා ස්තූපය ත්‍රිකු­ණා­ම­ලය දිස්ත්‍රි­ක්කයේ පෞරා­ණික බෞද්ධ සිද්ධ­ස්ථා­න­යක් වන අතර පැරැණි රෝහණ ජන­ප­දයේ උතුරු දෙසින් සේරු­වා­විල සමී­ප­යෙහි පිහිටි  දාගැ­බකි.  බුදු­ර­ජා­ණන් වහන්සේ ලංකා­වට වැඩම කළ තුන්වැනි ගමනේ දී මෙම පුද­බි­මට වැඩම කර නිරෝධ සමා­ප­ත්ති­යට සම­වැදී වැඩ­සිටි බව බෞද්ධ සාහි­ත්‍ය­යෙහි සඳ­හන්ය. එමෙන්ම දෙති­ස්ඵල බෝධි­න්ගෙන් එක් බෝධින් වහන්සේ නමක් මෙම පුද­බි­මෙහි රෝප­ණය කරන ලද බව සිංහල බෝධි­වං­ස­යෙහි දැක්වේ.

සේරු­විල ආශ්‍රි­තව භූ විද්‍යා­ත්මක පසු­බිම පිළි­බ­ඳව අව­ධා­නය යොමු කිරීමේ දී තඹ නිධි­යක් සම්බන්ධ සාධක ගැන සඳ­හන් වේ. සේරු­විල යකඩ, තඹ නිධිය අරිප්පු, කොල්ල­කු­ලම්, බ්ලොක්-සී කලා­පයේ වර්ග කිලෝ මීටර සිය­යක පමණ ප්‍රදේ­ශ­යක පිහිටා ඇත.

දුටු­ගැ­මුණු රජ­තුමා රුව­න්වැලි සෑය ඉදි­කි­රී­මට සේරු­විල නිධි­යෙන් රත්රන් ලබා­ගෙන ඇති බවට මහා­වං­ශ­යට අනුව තහ­වුරු වේ. එව­කට භූ විද්‍යා සමී­ක්‍ෂණ දෙපා­ර්ත­මේ­න්තුව හෙවත් වත්මන් භූ විද්‍යා සමී­ක්‍ෂණ හා පතල් කැණීම් කාර්යං­ශය මගින් 1971 දී මෙම නිධිය පිළි­බඳ පළමු ගවේ­ෂ­ණය ප‍්‍රංශ රජයේ ආධාර ව්‍යාපෘ­ති­යක් යටතේ සිදු­කර ඇත. මීටර් සීය, එක­සිය පනහ යනාදි වශ­යෙන් ගැඹු­රට කැණීම් කර, පාෂාණ නිධි­යෙන් ලබා­ගත් නියැදි ප‍්‍රංශ­යට යවා, එරට රසා­ය­නා­ගා­ර­ව­ලදී විශ්ලේ­ෂ­ණය කොට යකඩ, තඹ නිධි­යක් තිබෙන බව තහ­වුරු කර­ගැ­නිණි. එම පර්යේ­ෂණ වාර්තාව 1979 අවු­රුද්දේ අව­සාන මාස කිහි­පයේ දී ලැබී ඇත.

එසේම සේරු­විල යකඩ, තඹ නිධියේ රත්රන් ඇති බවට තහ­වුරු වී තිබේ. මෙහිදී සිදු කළ නිරී­ක්‍ෂ­ණ­ව­ලට අනුව එම නිධිය මෙට්‍රික් ටොන් මිලි­යන තුන­කින් සම­න්විත බව හඳු­නා­ගෙන තිබේ. ඉන් 40% ක් යකඩ ද 1% ක් තඹ ද පව­තින බව, වාර්තා වේ. දශක හත­ර­කට ඉහත දී ලබා­ගත් නියැදි යක්කල, හර­වි­දුම් ගබ­ඩාවේ ආර­ක්‍ෂි­තව තිබුණු අතර ඉන් අහඹු නියැදි 25 ක් කාර්යාං­ශයේ විද්‍යා­ගා­රයේ දී විශේ­ලේ­ෂ­ණ­යට ලක් කෙරිණ. එහි රත්තරං අඩංගු බව විදෙස් විද්‍යා­ගා­ර­යක දී කළ විශ්ලේ­ෂ­ණ­යක දී තහ­වුරු විය. පෘථිවි පෘෂ්ඨයේ සාමා­න්‍ය­යෙන් රත්රන් පව­ති­නුයේ මුළු කොටස් බිලි­ය­න­ය­කට රත්රන් කොටස් හත­රක් වශ­යෙන් වුවද සේරු­විල නිධියේ රත්රන් කොටස් දාහ ඉක්මවා පව­තින බව සඳ­හන්ය. දැනට කර ඇති පර්යේ­ෂණ මගින් අනා­ව­ර­ණය කර ගැනි­මට හැකිව ඇත්තේ වර්ග කිලෝ මිටර් 100 ක ප්‍රමා­ණ­යකි. එමෙන්ම කිලෝ මිටර් පහක් පමණ පළල ප්‍රදේ­ශ­යක මෙම රත්ත­රන් නිධි ව්‍යාප්තව ඇතැයි යන්න විද්ව­තුන්ගේ මත­යයි. 

මෙහි දී සිදු­කළ පර්යේ­ෂ­ණ­ව­ලට අනුව සේරු­විල ප්‍රදේ­ශයේ පව­තින ආගා­ධ­ව­ලින් මැග්න­ට­යි­ට්‌ ­අ­ඩංගු පස්‌ ­හමු වී ඇත. ශ්‍රී ලංකාවේ ආදි වැසි­යන් ලෝහ නිස්‌සා­රණ තාක්‌ෂ­ණය පිළි­බ­ඳව නිසි අව­බෝ­ධ­ය­ක්‌ ­ලබා තිබුණු බව මෙයින් පැහැ­දිලි වන කරු­ණකි.

සේරු­විල තඹ නිධිය ඇසු­රින් ලංකාවේ අතීත ලෝහ තාක්‌ෂ­ණය පිළි­බ­ඳව විම­සීමේ දී විද්‍යා­ත්මක දත්ත ‌ හා ඉති­හා­ස­ය­මය සාක්ෂි රැසක් සප­යයි. ශ්‍රී ලංකාවේ මූල ඵෙති­හා­සික ජන කොට­ස්‌ ක්‍රි.පූ. 6 වැනි සිය­ව­සට පෙර‍ ­මෙම තඹ නිධිය උප­යෝගි කොට ගත් බැව් මින් අව­බෝධ වේ. මහා­වං­ශයේ දැක්වෙන පරිදි දුටු­ගැ­මුණු රාජ්‍ය කාලයේ දී අනු­රා­ධ­පු­ර­යට නැඟෙ­න­හිර දෙසින් පිහිටි තම්බ­පිට්‌ට ගම් පිය­සෙන් ද ඛනිජ සම්පත් ලැබී ඇත.

මේ අනුව අව­සාන වශ­යෙන් පැහැ­දිලි වන්නේ විල්ග­ම්වෙ­හෙර පිහිටි භූමි දර්ශ­නය ඓති­හා­සි­ක­මය වශ­යෙන් මෙන්ම අතී­තයේ දී තාක්ෂ­ණික වශ­යෙන් ද ඉතා සුවි­ශේෂි වූ බවය.

Comments